SIYAMEND BRAHÎM
Dipirsim ez bê keskayiya lêvên jiyanê bi çi rengî derbasî
şaneşîna Qamişloyê bû,
Qamişlo bi serfiazî
radihêje mistek ji axa gora te ya pîroz û
bi mizgîniyên sibehên xewnedar dipê`e
hey bajarê di
şaneşîna wejd u furaqê de vehesiyayî
hey bajarê li peravê Cexcexê birîndar veziliyayîçî
hey bajarê ku kevza rojan
li ser singa te xilmaş bûyî
hey bajarê stêrên geşbûnê li asmanên wê xwe digevizînin
li asoyên matbûna
sed salan radizên
xewn xilmaş bûn
kovanên sînorên
bê sênor qetiyan
razên xwe wê ji
kê re şirove bikin
kurdunde ne
wekî gulekî bi
b.zariya êşa Mem û Zînê pêçaye
raweste êxê min
s.la ziwab/na
deverên (Qmişloka) rengîn
te bi canê xwe yê
keskîn rxist
keskayiyeke ji
keviyên valahiya têkçûna lehengê baweriyê rizgar nabe
gelo kî bû ji
karwanên windabûnê re dibû ronîdar
Kîye siwarê sile[ siwarê ji rokê re
afsanên lehengiyê
li ser rûpelên mertalên polakirî rist dike[
kurdo ji pey çiya
tu war te naparêzî
tu li ku yî؟
vame ezim Kawayê
sînorê taristanan vedimirînim
kî ye ku bi nenûkên xwe radhê jî perda êşê
û li seranserî
gerdûna birçî şîva dawî p.şkêş kir
tu bi lez berê
xwe ji me ghurît
`ima
tu çawa
xemgîniyên xwe dipêçî!
tu dizan,
azad, neynika
roja felat. ye
azad, heyva `arde
sal,ye
ahengeke di
ane,na per,zad.n p,rozin
.x. min
seyday. min
girt, li dergeh.n
tenahiya zindanan dixe
Tirs di taz,b/na payeb/n. de `ikandiye
ew .m,.n roj.n
min y.n xwe dimijin
hey Qamişlo
hey Qamişlo
k,ye[ ew ê dîlana
azadiyê di bênder.n geb/n. de radix,ne
berba bike
bi ferm,sk.n
zarokên Helepça de dipê`e
bi nazdarî
paqijke
gelo çawa her
sibehkê tu dinalî[
di gel îh îha
berbanga dengketî
berbangekê
de şîh şîha hespê sile
ji nuh ve Gornîka
tê bîra wî
xuydana salên
germ digel berxwedana lehengiyê distrê
qet nêzîkî
çirîska wê baybanê nebe
tenê ev rêçik behna
qurnifilan ji tê
ev behn jê nare
ta ku kurahiya
valebûnê sermst bibe
û di quncika
dîroka windayî bigere
ew tu carî
guhnade bayê gurê harî birçî
şêx min tu carî
canê Qamişloka rengîn namirin
..............
Qamişlo 12 / 5 /
2006
